زندگی نامه هادی ساعی

زندگی نامه هادی ساعی

هادی ساعی در خردادماه ۱۳۵۵ در شهر ری متولد شد. حضور در خانواده ای ورزشی و علاقه به تکواندو باعث شد او خیلی زود راهکارش را در عالم ورزش شروع کند. هادی از ۱۰ سالگی استارت زده، استعدادی که اودر این راه از خودش نشان داد درکنار پشتکار……………….
هادی ساعی در خردادماه ۱۳۵۵ در شهر ری متولد شد. حضور در خانواده ای ورزشی و علاقه به تکواندو باعث شد او خیلی زود راهکارش را در عالم ورزش شروع کند. هادی از ۱۰ سالگی استارت زده، استعدادی که اودر این راه از خودش نشان داد درکنار پشتکار و عزمی راسخ باعث شد حضور در تیم های ملی را هم در کنار افتخارات کشوری تجربه کند. هادی ساعی در مدت ۱۲ سال پوشیدن پیراهن تیم ملی بزرگسالان، به جز مدال های کشوری وآسیایی ۸ بار برسکوهای اول جهان قرار گرفت و با مدال طلایی که به نام خودش و تیم ملی زد، پرچم سه رنگ ایران را در دنیا به اهتزاز در آورد. اما این شروع یک راه جدید برای ملی پوش با اخلاق تکواندو ایران بود.المپیک مقصد بعدی ساعی بود. او در اولین میدان المپیکی اش در سیدنی برنز گرفت تا با تجربه ای بیشتر به فکر نتیجه ای بهتر در المپیک بعدی باشد. اما آتن اوج افتخارات کاپیتان تیم ملی بود. ساعی توانست در یونان مدال طلای المپیک را در وزن ۵۵ کیلوگرم به نام خودش و ایران بزند. حالا قرار است هادی ساعی کاپیتان با تجربه ایران دروزن سوم شانس خودش را در المپیک محک بزند. لوپز امریکایی اصلی ترین حریف ساعی درپکن محسوب می شود، همان حریفی که یک بار در جهانی ۲۰۰۱ کره جنوبی، نتیجه را به او واگذار کرد. اما این بار کاپیتان باتجربه تکواندو ایران می خواهد درالمپیک و در شرایطی سخت تر با حریف امریکایی خود مبارزه کند. باید دید او در پکن چه می کند.
● مرد بزرگ ورزش
این عادت ما شده که وقتی ورزشکاری بزرگ می شود دنبال تخریب او باشیم. نمونه اش همین هادی ساعی. ۸ سال پیش با طلای جهان پا در بازی های المپیک گذاشت و مدال برنز نصیب او شد بعد از بازی ها همه از حضور یک نابغه در ورزش داد سخن گفتند و او را ستودند حتی وقتی قهرمان طلایی سیدنی مدال درجه یک شجاعت گرفت و هادی درجه ۳ معترض شدند که چرا ساعی نیز مدال درجه یک نگرفت.
هادی جنگید و هر چه عنوان در تکواندو بود درو کرد، طلای جهان، آسیا، بازی های آسیایی و حتی المپیک. هادی آنقدر خوب بود که عنوان بهترین تکواندوکار سال ۲۰۰۵ را به خود اختصاص داد و از کره ای ها لقب جلاد گرفت. هیچ تکواندوکاری مقابل او یارای مبارزه نداشت. با این حال هادی هم مثل هر ورزشکاری دارای روزهای خوب و روزهای بد بود دوحه ۲۰۰۶ برای او خوش یمن نبود مثل قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۷ اما هادی بازگشت در بحرانی ترین شرایط. وقتی تکواندو ایران در اولین مرحله انتخابی المپیک سهمیه ای نگرفته بود او میدان را خالی نکرد و در آخرین فرصت در یک وزن بالاتر ایران را صاحب سهمیه کرد.
با این حال هادی را آرام نگذاشتند. حالا هادی یک بزرگ ورزش ایران است و قانون نانوشته ای می گوید او را آرام نگذارید. هادی در سخت ترین شرایط خود را آماده کرد. آماده مبارزه ای که ممکن است به قیمت تمام اعتبارش تمام شود. هادی جنگید و در رقابتی میلیمتری بر یوسف کرمی پیروز شد و حالا محکم می ایستد و می گوید طلای پکن را می خواهم. هادی بزرگ ورزش ایران است. او توان کسب این طلا را هم دارد، او می تواند. به انتظار می نشینیم و دعایش می کنیم.
● کسب سهمیه
▪ سهمیه در ویتنام
▪ بلیت در تهران
وقتی شهریور سال ۸۶ در جهانی منچستر مقابل حریف چین تایپه نتیجه را واگذار کرد، فقط جواز حضوردرالمپیک او با تاخیر صادر شد. هادی ساعی بعد از مدال برنز سیدنی و طلای آتن، برای گرفتن مجوز حضوردر پکن با قدرت به راهش ادامه داد تا اینکه در مسابقات قهرمانی آسیایی ویتنام با گرفتن مدال زرین در وزن سوم ایران را المپیکی کرد اما این پایاه راه نبود چرا که ساعی ملی پوش با تجربه تکواندو ایران برای رفتن به پکن حریفان سرسخت دیگری در تهران داشت. قرار بود از بین او و یوسف کرمی در وزن سوم المپیکی شود.
رقابت اصلی برای المپیکی شدن بین او و یوسف بود. قرار شد بعد از ۵ مسابقه انتخابی تکلیف مسافر پکن روشن شود اما اتفاقاتی افتاد که این مسابقات نیمه تمام ماند هادی انتخابی اول را باخت و در دومین رقابت یوسف کرمی را شکست داد. مصدومیت او و طولانی شدن دوران نقاهت باعث شده انتخابی ها نیمه تمام بماند. اما تصمیم آخر را برای ملی پوش وزن سوم تکواندو ایران کادر فنی گرفت. هادی ساعی با توجه به تجربه حضوردر المپیک و کارنامه ای که داشت، انتخاب اول کادر فنی برای رفتن به سومین المپیک این بار در راه پکن شد و شگفتی ساز شد و نامش را در تاریخ ورزش ایران و جهان ماندگار کرد . --